- MUHTAC
- İhtiyacı olan. Akşam evinde yiyeceğini bulamayacak derecede fakir olan. Bir şey kendine lâzım olan kimse. Bir eksiğini tamamlamak isteyen. Fakir
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
MUHTAC
Look at other dictionaries:
muhtaç — sf., cı, Ar. muḥtāc 1) Bir şeye gereksinim duyan 2) Yoksul, fakir (kimse) Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar. R. N. Güntekin 3) Bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye… … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhtaç olmak — gereksinim duymak Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur. Atatürk … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHTAC-I TA'RİF — Tarif edip anlatmağa muhtaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhtâc — (A.) [ جﺎﺘﺤﻡ ] 1. ihtiyaç sahibi. 2. yoksul … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
muhtaç etmek — (birine) birini, gereksinim duyduğu bir şeyi başkasından sağlamak zorunda bırakmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
namerde muhtaç bırakmak — güvenilmeyecek kimselerden yardım istemek zorunda bırakmak İş ki kocam olacak, erkek olsun, beni namerde muhtaç bırakmasın diyormuş. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
altın eşik gümüş eşiğe muhtaç olur — hiç kimse zenginliğine güvenmemelidir, gün gelir yoksullaşır ve fakir kimseye muhtaç olur anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
Allah sağ gözü (veya eli) sol göze (veya ele) muhtaç etmesin — Tanrı kimseyi kimseye, en yakınlarına bile muhtaç etmesin anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
fülsüahmere muhtaç olmak — çok fakir, düşkün, zavallı olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
namerde muhtaç olmak — güvenilmeyecek kimselerden yardım istemek zorunda kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
